تشویق کودک(1)

چگونه کودکان را تشویق کنیم؟

مادرم گفت: «باید یک تحسین ویژه به کار می بردی تا تشویق شود.» من هم با خوشحالی گفتم: «می دونم، اتفاقا امروز می خواهم برایش یک نوار قصه خوب بخرم» مادرم گفت: «خسته نباشی واقعا! یعنی تو اصلا هیچ تعریف و تمجید نکردی؟ آخه برای بچه سه ساله باید همان موقع تحسین می کردی، دختر خوب! تا ظهر او صد بار از یاد برده که چرا تشویق می شود. حالا هم برو سر کار، ظهر که برگشتی، صحبت می کنیم.» بعدش سراغ آرین رفت که در حیاط بود و بهش گفت: « شنیدم صبح رخت خوابتو جمع کردی. خیلی خوشم اومد. آفرین!». من به سر کار رفتم و از همکارانم نیز در همین رابطه سوالاتی کردم. رفتار آنها هم دست کمی از من نداشت. یکی می گفت: «روان شناس دخترم خواسته بود نکات مثبت رفتاری او را به صورت یادداشت روزانه تهیه کنیم. ما هیچی برای نوشتن پیدا نکردیم ولی وقتی رفتارهای او را از صبح برای دکتر تعریف کردیم باورتان نمی شود که هشت مورد برای تحسین روی کاغذ آورد؛ مثلا وقتی دخترم با دوستش بدون سر و صدا در اتاق مشغول بازی بود، ما اصلا به خاطر آنکه بسیار دوستانه اسباب بازی ها را تقسیم می کند، تحسین اش نمی کردیم اما تا چند دقیقه بعد بین آنها دعوایی شکل می گرفت با عصبانیت سراغشان می رفتیم و این رفتار نادرست را می دیدیم. انگار برای ما والدین فقط توجه به نکات منفی آسان است. خلاصه اینکه ما از دکتر یاد گرفتیم مناسب سن و اخلاق دخترمان از تحسین هایی مثل در آغوش گرفتن، کف زدن، بوسیدن و... استفاده کنیم.» همکارم می گفت دکتر گفته باید دقت کنید از واژه های «چه دختر خوبی» و مانند آن استفاده نکنید. در واقع رفتار کودک باید تحسین شود، نه شخصیت او. می گفت حالا می داند که حتی اگر دخترش یک اسباب بازی را از کف اتاقش جمع کند، چه طور به او آفرین بگوید: «چه کار خوبی کردی که عروسک و توپت را گذاشتی توی کمد. بگذار کمک کنم بقیه رو هم جمع کنی» یعنی هر پیشرفت رفتاری کوچک باید دیده شود و تحسین شود تا تقویت و تکرار گردد. از فردا من هم می خواهم تمرین کنم تا تحسین صحیح را در برنامه تقویتی آرین اجرا کنم.

(برگرفته از سایت آفتابwww.aftabir.com)